ایران کشوری سانحه خیز است و هرساله حوادث گوناگونی را تجربه می‌کند و همین امر اهمیت اتخاذ تدابیر لازم قبل، هنگام و بعد از وقوع حادثه در مدیریت بلایای طبیعی و حوادث را آشکار می‌سازد.

آسیب‌ها و سوانح از مهم‌ترین عوامل تهدید کننده سلامتی و علل مرگ و میر افراد محسوب می‌شوند پس یکی از مهم‌ترین عوامل تهدید کننده سلامت است، سوانح و حوادث یکی از سه عامل اول بروز مرگ و میر در ایران و جهان است و بر اساس آخرین مطالعات، بیشترین سال‌های از دست رفته عمر به دلیل حوادث اتفاق می‌افتد.

برای پیشگیری از هر آسیب با کاهش شدت عوامل خطر می‌توان از وقوع آسیب‌ها جلوگیری کرد، همچنین در این فرصت‌ها می‌توان با اتخاذ تدابیر مناسب برای زمان وقوع، شدت آسیب‌های به وجود آمده را نیز کاهش داد، در صورتی که حادثه به وقوع پیوسته باشد، با نجات به هنگام، مراقبت‌های اولیه صحیح و انتقال و درمان درست، می‌توان از شکل‌گیری و تشدید آسیب‌های هم زمان و متعاقب نیز پیشگیری کرد.

به‌طور کلی: پیشگیری و مراقبت از حوادث و سوانح می بایست مبتنی بر شناسایی عوامل خطر، ارائه آموزش‌های پیشگیرانه، ایجاد فرهنگ ایمنی در جامعه، ملزم شدن به رعایت قوانین و مقررات بهداشتی و ایمنی، رعایت استانداردهای فنی و بهداشتی و رعایت نکات‌ ایمنی و.... باشد. در واقع یکی از راهکارهای موثر در کاهش حوادث، تغییر رفتار افراد جامعه است. بخش مهمی از پیشگیری از سوانح و حوادث با خودمراقبتی قابل دستیابی است و نکته مهم دراین زمینه، در نظر گرفتن نقش مردم است، الگوی جامعه ایمن به عنوان چارچوبی مناسب برای پیشگیری از حوادث و ارتقای ایمنی با بهره گیری از جلب مشارکت های بین بخشی و با همراهی سازمان‌های ذینفع تعریف می‌شود؛ این الگو از طرف سازمان جهانی بهداشت به رسمیت شناخته شده و از آن حمایت می‌کند.

شناسایی و کنترل عوامل خطر مؤثر در بروز حوادث می‌تواند به میزان بسیار زیادی از بار بیماری و مرگ در کشور کم کند؛ در این راستا، در نظر گرفتن این جنبه از مشکلات سلامتی مردم در نظام تحول سلامت بسیار اهمیت دارد و می‌تواند زمینه تحولی بزرگ درخدمات بهداشتی را فراهم کند. 

 

تهیه و تنظیم: مرکز بهداشت، درمان و مشاوره دانشجویان

 

کد خبرنگار: 110115

منبع: WHO، وزات بهداشت